Wiadomość

Grupa: Prezentacje

Temat: Oncidium lindenii

Odpowiedz

Pokaż wiadomość

Autor:

Sandra Wawrzyniak

E-mail:

cass@poczta.onet.pl

Data:

poniedziałek, 13 sierpnia 2007 21:28:28

Każdy z nas ma jakieś ulubione rodzaje lub grupy wewnątrzrodzajowe. Dla mnie fascynującą, choć zajmującą nieco miejsca jest grupa zwana Mule-ear Oncidiums czyli w baaardzo wolnym tłumaczeniu 'Oncidia o mułowatych uszach'

. Nazwa odnosi się do charakterystycznych twardych liści.

W tej grupie znajdują się zarówno rośliny duże jak np. Onc. phymatochilum i maciupkie jak Onc. pumilum. Dziś właśnie coś mniejszego - Oncidium lindenii. Kwitnienie nie jest do końca moją zasługą ponieważ dostałam roślinę już z pędem kwiatowym, ale po kwitnieniu. Z zasady nie tnę tego co zielone więc zostawiłam pęd w spokoju. Opłaciło się ponieważ wkrótce coś zaczęło się kluć

Wg. literatury kwiaty otwierają się sukcesywnie i mogą się utrzymywać nawet po kilka miesięcy

. Poczekamy - zobaczymy

.

Kwiaty są nieduże ale naprawdę przeurocze, wyglądają na mocno 'uszminkowane'

Wymaga temperatur ciepłych do gorących i powinna jak inne muły być całkiem odporna na próby unicestwienia.

pozdrawiam
Sandra

Odpowiedz

Pokaż wiadomość

Autor:

Kamila Irie

E-mail:

Data:

poniedziałek, 13 sierpnia 2007 22:02:26

Fantastyczny "jarmarkowy" makijaz - szczere gratulacje

hm, liscie tez niczego sobie, pewno nie maja syndromu "

harmonijek"

Odpowiedz

Pokaż wiadomość

Autor:

Halina Roszkowska

E-mail:

halina.roszkowska@paphiopedilum.pl

Data:

poniedziałek, 13 sierpnia 2007 23:41:30

Sandro,
ciekawe te "ośle uszy" (to z kolei z niemieckiego - Eselohr-oncidium). Ten sukulentowy pokrój.
Czytałam kiedyś o nich i nie bardzo wiedziałam, o jakich to Oncidiach mowa. Masz ich więcej? Inne gatunki?

Pozdrawiam
Halina

Odpowiedz

Pokaż wiadomość

Autor:

Piotr Markiewicz

E-mail:

Data:

środa, 15 sierpnia 2007 19:16:41

Super kolorki, hehe no i zdjęcia jak podkolorowane naprawdę super

Ośle nie ośle, ale są superaśne no i podobne tym samym do psychopsisów przynamniej z liścia

Ja wciąż czekam na Josephine czyli pokrzyżowanego krewniaka lanceanum - przyrasta, przyrasta ale kwiatów jeszcze nie widziałem na moim okazie; a na innych i owszem - niezapomniane wrażenie z jesienno-zimowej wystawy 2006 w Łodzi...

Pozdrowionka

Powrót do grupy