|
Autor: |
monika w. |
|
E-mail: |
monika@kompet.net |
|
Data: |
wtorek, 12 października 2010 23:35:42 |
Witam, miałam vanilię w domu przez trzy lata. Był to 5 metrowy pęd ucięty ze szklarni Ogrodu Botanicznego z pękami kwiatowymi. Kwitła zawieszona na karniszu południowo-zachodniego okna, w pełnym słońcu. Mam stare okna dzięki którym jesienią i zimą temperatura na parapecie odgrodzonym od pokoju grubą roletą spada nawet do 14 st. Dlatego też wymyśliłam powieszenie jej na ścianie w pokoju, tuż przy oknie, natomiast sama łodyga w ciągu dnia dalej wisiała w świetle okna. Na noc przewieszałam ją jednym ruchem na ścianę. Miała więc różnicę temperatur, ale nie spadała ona poniżej 19 st. Musiało być jej dobrze, bo kwitła jeszcze dwukrotnie, przy czym ostatnie kwitnienie spowodowało jej "wyparowanie" z ogródka, gdzie spędzała lato. Pozostały po niej jedynie zdjęcia, ale przez te trzy lata ten sposób uprawy doskonale się sprawdził. Szczerze mówiąc, cieszyłam się z otrzymania kwitnącej vanilii, gdyż nie miałam najmniejszych nadziei na to, że może ponownie zakwitnąć. Jak widać cuda się zdarzają 
Taka do mnie trafiła
tak kwitła, kwiatów było b. dużo na każdym węźle, rozkwitały stopniowo, właściwie to nigdy nie było tak, aby w jednym kwiatostanie rozwinęły się w pełni więcej niż dwa kwiaty.
Następne zdjęcia robione rok później, ale w połowie maja, gdy poprzednio już kwitła u mnie dopiero pojawiały się początki kwiatostanów. Na tym zdjęciu widać wyraźnie dwa.
a to lipiec 2008... choć kwiatostany mniej liczne, to kwitnienie i tak urzekające.
|
|
|
Grupa: 
pociąć pęd i do ziemi, czy są jakieś inne metody. 
pozdrawiam.