|
Temat: |
Epidendrum parkinsonianum |
|
Autor: |
Jerzy Dziedzic |
|
E-mail: |
jerzy.dziedzic@orchidarium.pl |
|
Data: |
piątek, 23 lipca 2004 14:58:43 |
To kolejny mój faworyt. Książka z jej ilustracją ma zakładkę na tej właśnie stronie od kilkunastu lat 
Tę roślinę kupiłem niedawno, ale mam drugą, uprawianą od czterech lat z 5 cm sadzonki pochodzącej z Oak Hill Gardens, która już jest podobnych rozmiarów (czyli ma około 50 cm) i powinna kwitnąć w przyszłym roku.
Kwiaty o średnicy 15 cm są bardzo trwałe - utrzymują się około dwóch miesięcy - a do tego pięknie pachną. Z jednej pseudobulwy może wyrosnąć (jednocześnie lub kolejno) kilka łodyg kwiatowych. W tym wypadku jest to druga już łodyga i drugi kwiat, który rozwinął się tuż przed opadnięciem pierwszego.
Jak widać, roślina ma pokrój zwisający. Wymaga sporo światła i umiarkowanych warunków latem, więc najlepiej wystawiać ją na dwór od końca maja do końca września. Zimą przechodzi suchy okres spoczynku w jeszcze niższych temperaturach, chociaż moje doświadczenia pokazują, że świetnie rośnie uprawiana ciepło  Ponieważ roślina przebywająca u mnie od czterech lat jeszcze nie kwitła, oczywiście nie wiem, czy chłód jest potrzebny do zaindukowania kwitnienia. Skoro kwitnie dopiero latem, to może i nie. Ponieważ przyrosła korzeniami do okna, które w międzyczasie (po zabudowaniu balkonu) z chłodnego stało się ciepłe, nie mogę jej ruszyć, więc przymusowo sprawdzę to tej zimy Sądzę natomiast, że powieszenie jej zimą wprost na szybie przeciętnego okna powinno w zupełności wystarczyć.
Pozostałe zdjęcia można jak zwykle znaleźć w Galerii Orchidarium.
Jerzy |
|
|
|
|
Grupa: